**NECATİ TEKE: VATANA ADANMIŞ BİR ÖMÜR**  

Şehit Necati Teke: Bir Vatan Evladının Destansı Hikâyesi

Bazı hayatlar vardır, mücadeleyle başlar, inançla büyür ve kahramanlıkla son bulur. Necati Teke’nin hayatı tam da böyle bir hikâyeydi.

Biryandan kapıdan baktırıp kazma kürek yaktıran, diğer yandan kardelenleriyle baharı müjdeleyen kar kış ve soğun diğer adı olan 1 Mart günü  Sinop Gerze'nin en yüksek rakımlı mahallelerinden biri olan Avlanlı Mahallesi'nde dünyaya gelen Necati, yokluğun ve fakirliğin derin bir şekilde hissedildiği topraklarda yaşam mücadelesine başlamıştı.

Yüksek yerlerde "Kar'ı delip çıktığı için adına kardelen denilen bir çiçek gibi  01  Mart 1973 tarihinde dünyaya gözlerini açarak adete aileye baharı getiren Necati Beş kardeşli bir ailenin 4.  Evladı olarak, kalabalık bir ailede büyüdü. İki kız ve üç erkek kardeşten biri olarak, dayanışma ve sevgi içinde geçen çocukluğu, köy hayatının zorluklarıyla yoğrulurken   Babası Yusuf TEKE'nin sıcak eli, güven veren varlığı henüz on yaşında  kayboldu. 1983 yılında, küçük bir çocukken yetim kalmak, onun hayatındaki en büyük dönüm noktalarından biri oldu. Ancak annesi Zarife Hanım, hem anne hem baba olarak çocuklarına sahip çıktı. Kırsalın zor şartları, imkânsızlıklar, yoksulluk… Hiçbiri onun evlatlarına sarılmasına, onları güçlü birer birey olarak yetiştirmesine engel olamadı.  

Necati, gençlik yıllarında her Türk evladı gibi vatan sevgisiyle büyüdü.  Ülkesine hizmet etmenin, bayrağına sahip çıkmanın en büyük şereflerden biri olduğunu bilerek yaklaşık 500 nüfuslu köyündeki her mahalleyi ve evi ziyaret edip köylüleri ve ailesiyle hellaleşerek askerlik görevine başladı. Jandarma Er olarak Hakkâri’de görev yapıyordu. 23 Ekim 1993’te, hain bölücü terör örgütüyle çıkan bir çatışmada, bu vatanın bağımsızlığı uğruna şehadet şerbetini içti. Onun şehadeti, sadece bir kayıp değil; bu ülkenin her bir karış toprağını koruma pahasına ödenen bedellerden biri oldu.  

Bir şehidin naaşı, yalnızca toprağa değil, yüreklere de defnedilir. Hepimizin bildiği bayrak şiirinde yer yüzünde yer beğen nereye dikilmek istiyorsan söyle seni oraya dikeyim dediği gibi adeta bu şiirin abideleşmiş halidir necatinin şehadeti.  Bayrak Necatiden beni avlanlı'ya dik demiş  ve necatide ebedî nöbetine mezarı başına dikilen gönderde dalgalan bayrağın gölgesinde devam ediyor.

Bugün Necati Teke’nin ismi unutulmadı, unutulmayacak. O, sadece bir isim değil; bayrağı uğruna canını veren bir kahraman, bu vatanın bağımsızlığı için yürüyen bir adam. O, Türkiye’nin bağrında ebediyen yaşayacak bir yiğit! . O, vatanın semasında yankılanan bir dua, annesinin gözlerinde parlayan bir umut, kardeşlerinin kalbinde bir gururdur.   O köyünün adında ki gibi bir kahraman, askere giderken sadece zarife annenin evladı Mehmet Bey'in kardeşi, Emin in abisi  idi; ama şahadetiyle tüm annelerin evladı, büyüklerin kardeşi, gençlerin abisi oldu, o artık bir şehit idi daha ötesi bir makam yok, Mevlanın nasıl bir sevgili kuluysa Allah onu makamların en yucesiyle ödüllendirdi.

Şehadet, İslam’da en yüce mertebelerden biridir. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur:  

*"Allah yolunda öldürülenlere ölüler demeyin; bilakis onlar diridirler, lakin siz anlayamazsınız."* (Bakara Suresi, 154. Ayet)  

Resulullah (sav) de buyurur:  

*"Cennete girdikten sonra, şehit dışında kimse dünyaya geri dönmek istemez. Şehit, tekrar dünyaya dönüp on kere Allah yolunda öldürülmeyi ister. Çünkü şehitlik mertebesine erişen kimseye büyük mükâfatlar verilir."* (Buhari, Cihad 21)  

Necati’nin annesi, Zarife Hanım, acıyı kalbine gömüp dimdik durdu. Gözlerinden akan yaşlar, kalbindeki gururun önüne geçemedi. “Ben şehit annesiyim” diyerek başını eğmeden yoluna devam etti. Büyük oğlu Mehmet, Kardeşi Emin ve kızkardeşleri, onun bıraktığı mirasa sahip çıktı. Bir şehidin ailesi olmak, acının en büyük sınavıydı, ama aynı zamanda en büyük onurdu. Onlar, şehit kanıyla sulanmış bu topraklarda, kardeşlerinin fedakârlığını her daim yaşattılar.

Şehitler ölmez, vatan bölünmez!  

*"Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır,  

Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır!"*  

Âsım'ın nesli... diyordum ya... nesilmiş gerçek:

İşte çiğnetmedi nâmûsunu, çiğnetmeyecek.

Şühedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...

O, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar,

Vurulmuş temiz alnından, uzanmış yatıyor;

Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!

Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!

Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.

Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd'i...

Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi...

Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?

"Gömelim gel seni târîhe" desem, sığmazsın.

Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb...

Seni ancak ebediyyetler eder istîâb.

"Bu, taşındır" diyerek Kâ'be'yi diksem başına;

Rûhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;

Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ nâmıyle,

Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmıyle;

Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan,

Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan;

Sen bu âvîzenin altında, bürünmüş kanına,

Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına,

Türbedârın gibi tâ fecre kadar bekletsem;

Gündüzün fecr ile âvîzeni lebrîz etsem;

Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...

Yine bir şey yapabildim diyemem hâtırana.

Sen ki, son ehl-i salîbin kırarak savletini,

Şarkın en sevgili sultânı Salâhaddîn'i,

Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran...

Sen ki, İslâm'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,

O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;

Sen ki, rûhunla berâber gezer ecrâmı adın;

Sen ki, a'sâra gömülsen taşacaksın... Heyhât,

Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât...

Ey şehîd oğlu şehîd, isteme benden makber,

Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber

Ruhun şad olsun, Necati Teke! Senin uğruna dalgalanan bayrağımız sonsuza dek göklerde olacak! ????

Necati TEKE nin kısaca künyesi

Doğum Tarihi 01 Mart 1973 

Adresi KahramaneliKöyü - Gerze/SİNOP

Görevi Jandarma Er

Birliği MERKEZ KAVAKLI J.KRK.K.LIĞI - HAKKARİ

Şehit Olduğu Tarih 23Ekim 1993

Açıklama 23Ekim 1993 Tarihinde bölücü terör örgütü mensupları ile çıkan silahlı çatışmada şehit düşmüştür.

Ruhun şad olsun, kahraman evlat!